Οι gay και΄μεις...

Φωτογραφία: Παναγιώτης Λύτρας

" Όσο καλοί δάσκαλοι γίνονται οι ομοφυλόφιλοι, άλλο τόσο κακοί και αυστηροί γίνονται αυτοί που έχουν απωθήσει την ομοφυλοφιλία τους."

Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος

Με τη νέα κυβέρνηση τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα του νέου σχεδίου νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών.Το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει αναλάβει την προετοιμασία ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία για την εφαρμογή του νέου νόμου.Στην Ελλάδα τον 21ο αιώνα,μια Ευρωπαϊκή χώρα,τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ "τάζει" γάμο στους gay,ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ απειλεί με αφορισμό τους βουλευτές που θα υπερψηφίσουν το σχέδιο νόμου περί συμφώνου συμβίωσης ομοφυλόφιλων.
     Εν έτη 2015,βλέπουμε ξεκάθαρα ότι στην Ελλάδα δεν έχουν εξαλειφθεί αυτά τα στερεότυπα. Υπάρχει ρατσισμός γύρω μας και δεν αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα. Είναι όντως σωστός ο όρος διαφορετικότητα; Στα μάτια κάποιων ναι, σε κάποιους άλλους όχι , καθώς δεν θεωρούν φυσιολογικό το γεγονός να συμβιώνουν ομόφυλα ζευγάρια. Σε αυτό το σημείο αξίζει να διερωτηθούμε όλοι μας,τι τελικά είναι διαφορετικό; Μήπως όλοι είμαστε ίδιοι και διαφορετικοί ταυτόχρονα;Για ποιον λόγο αντιδράμε ρατσιστικά, και το κυριότερο για ποιον λόγο η θρησκεία επεμβαίνει στον τρόπο ζωής των ανθρώπων; 
    Ανατρέχοντας στην όχι και πολύ μακρινή ιστορία, το 1983 έγινε μια από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις των τελευταίων 40 ετών στην Ελλάδα: ψηφίστηκε ο νόμος 1329, το νέο οικογενειακό δίκαιο. Με αυτό, καταργήθηκε η προίκα και ορίστηκε ότι και οι δύο σύζυγοι υποχρεώνονται να συμβάλλουν, ανάλογα με τις δυνάμεις τους, στην αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας. Ακόμη, ορίστηκε ότι η γυναίκα διατηρεί το οικογενειακό της επώνυμο υποχρεωτικά και μετά τον γάμο, ότι οι μελλόνυμφοι μπορούν να επιλέξουν πριν τον γάμο το επώνυμο των παιδιών, καθιερώθηκε το συναινετικό διαζύγιο και η εξομοίωση των παιδιών που γεννήθηκαν χωρίς γάμο με τα δικαιώματα των παιδιών μέσα στον γάμο, ενώ ενισχύθηκε η νομική θέση της άγαμης μητέρας.Επιπλέον,το 1982 καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος.Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρξαν πολλές αντιδράσεις,στη πορεία συνηθίστηκε με αποτέλεσμα να ξεχάσουν πως ήταν προηγουμένως.Συμπερασματικά,ο θεσμός προηγήθηκε της νοοτροπίας.
   Σήμερα,θα αποφασίσουν για το σχέδιο νόμου συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών.Σαφώς,το συγκεκριμένο θέμα χωρίζει τους ανθρώπους σε πολλά στρατόπεδα.Πότε όμως θα μάθουμε όλοι μας να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους ανθρώπους για την προσωπικότητά τους,τον χαρακτήρα και τις αξίες τους,δίχως ιδιωματισμούς και διακρίσεις; Πότε επιτέλους η χώρα μας θα είναι μια φιλελεύθερη χώρα; Όλοι έχουμε το ίδιο πάθος για τη ζωή,την τρέλα,την τόλμη και το ρίσκο μέσα μας.Όλοι θέλουμε να δώσουμε και να μοιραστούμε την αγάπη που έχουμε μέσα μας.Γιατί να τοποθετούμε σε ομάδες κάποιους ανθρώπους από τον τρόπο που δίνουν την αγάπη τους,συγκεκριμένα σε ποιους τη δίνουν.Ο καθένας έχει δικαίωμα για τη προσωπική του ζωή να τη χτίσει όπως λαχταρά η ψυχή του. Κανένας και καμία θρησκεία δεν έχει τη δυνατότητα να επέμβει στα "θέλω" και τα "πιστεύω" του .Πρέπει να αγωνιζόμαστε για τα δικά μας δικαιώματα αλλά και των γύρω μας.Ένας νέος αγώνας ξεκινά και είμαστε έτοιμοι να τον νικήσουμε!



Πελέκα Γεωργία,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΘ
Φιλολογική επιμέλεια:Πελέκα Στέλλα