Σκέψεις/Παιδεία:''Σοκ και Δέος...!!!''

 Είναι σαφές ότι η παιδεία αποτελεί την βάση ανάπτυξης διάπλασης και διαμόρφωσης μίας ισορροπημένης, παραγωγικής και σύγχρονης κοινωνίας. Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα αυτό αποτελεί βασικό κανόνα επι την βάση του οποίου διαμορφώνεται η πολιτική για την παιδεία. Στην Ελλάδα, απέχουμε πολύ από αυτόν τον τόσο αυτονόητο όσο και αναγκαίο κανόνα.

Γιατί, όμως συμβαίνει αυτό; Πού υστερούμε έναντι των άλλων χωρών;

Σε επιστημονικό προσωπικό, υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης που καθιστά ικανούς,

 τους Έλληνες επιστήμονες να αναλάβουν θέσεις ευθύνης στο εξωτερικό. 

Αλλά, τους Έλληνες πολιτικούς τους αφήνει παγερά αδιάφορους το πρόβλημα 

της διαρροής εγκεφάλων.

Αυτό, μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς διαβάζοντας τις νομοθετικές παρεμβάσεις 

των τελευταίων αιτών για την παιδεία. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς,νόμος για τις μετεγγραφές 

με τον οποίο ασχολήθηκαν δυο υπουργοί προκειμένου να φτιάξουν έναν νόμο 

που θα χαρακτηρίζεται από κοινωνική δικαιοσύνη. Αντί αυτού επικράτησε το απόλυτο χάος. 

Έκαναν αίτηση για μεταγραφή πολύ φοιτητές που δεν είχαν ανάγκη την μεταγραφή 

και την έλαβαν με αποτέλεσμα να την χάσουν φοιτητές που την είχαν πραγματική ανάγκη. 

Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την απαξίωση των περιφερειακών τμημάτων αλλά 

και την αδυναμία λειτουργίας πολλών τμημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Προϊόντος του χρόνου, η παιδεία πέρασε στα χέρια της αριστεράς. Εδώ κανείς θα περίμενε να αλλάξει η πολιτική προς το καλύτερο. Και όμως υπάρχουν και χειρότερα...

Τα προηγούμενα χρόνια επικράτησε πράγματι, μια δύσκολη κατάσταση με κενά και έλλειψης. Αλλά, δεν είχαμε δει ξανά σχολεία να μην μπορούν καν να λειτουργήσουν όχι λόγο της έλλειψης, αλλά εξαιτίας της ανυπαρξίας καθηγητών μιας και δεν προκηρύχθηκαν εγκαίρως 

οι θέσεις ώστε, να προβλεφθεί η πιθανότητα να κάνει κάποιος ένσταση. Ακόμα και στην προσχολική ηλικία κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της. Περί τα 46,000 παιδιά κατάφερε να αφήσει εκτός παιδικών σταθμών, όχι λόγο της έλλειψής αλλά εξαιτίας της κακοδιαχείρισης πόρων. Άξιο αναφοράς είναι και το νομοθέτημά της για την παιδεία 

το οποίο απαξιώνει μεταξύ άλλων την λειτουργία πρότυπων και πειραματικών σχολείων.

Το γεγονός αυτό, αναμφίβολα προκαλεί αίσθηση, διαβάζοντας όμως κανείς τις θέσεις του υπουργού που έφτιαξε το νομοσχέδιο πρόκειται για την πλήρη εφαρμογή τους. Ο υπουργός, υποστήριξε με συνέπεια πως η αριστεία είναι ρετσινιά και απλά έκανε την πολιτική θέση του αυτή νόμο του κράτους, βυθίζοντας την παιδεία ακόμα περισσότερο σε έναν εκπαιδευτικό μεσαίωνα.

Καταληκτικά, το πρόβλημα της παιδείας στην χώρα μας είναι η απουσία εθνικής πολιτικής σε αυτών των τομέα. Καθώς, κάθε κυβέρνηση υποστηρίζει πως έχει την λύση αλλά μόνο προβλήματα δημιουργεί. Αυτό συμβαίνει καθώς οι υπουργοί κρίνουν σκόπιμο 

να εκτονώνουν τις ιδεοληψίες των κομμάτων τους ή τις στρεβλές προσωπικές τους απόψεις πάνω στην παιδεία.

Για να πάει μπροστά η Ελλάδα χρειάζεται να υπάρξει εθνική πολιτική στην παιδεία 

η οποία και θα ακολουθήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις!

Μίλτος Στόικος, φοιτητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ                 

O Tempora,O Mores:''Το ηθικό μειονέκτημα της χώρας...''

Ο Κικέρων (106-43 πΧ) ήταν ένας από τους επιφανέστερους άνδρες της Ρώμης, υπήρξε κορυφαίος ρήτορας της αρχαιότητας μετά τον Έλληνα Δημοσθένη και σπουδαίος συγγραφέας. Αναμείχθηκε στα πολιτικά της Ρώμης και ανέβηκε σε μεγάλα αξιώματα. Το έτος 63 πΧ έγινε ύπατος. Αποκαλύπτοντας την συνωμοσία του «Κατιλίνα», εκφώνησε εναντίον του τέσσερις απ' τους καλύτερους λόγους του, πετυχαίνοντας την καταδίκη του συνωμότη και των συνενόχων του. 

Ο Κατιλίνας (108-62 πΧ) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, υπήρξε «πραίτωρ» και κυβερνήτης της Αφρικής. Το έτος 63 πΧ οργάνωσε με άλλους συνωμοσία για την βίαιη κατάληψη της εξουσίας, ανατρέποντας την Δημοκρατία. Ο Κικέρων αγορεύοντας στην Σύγκλητο (πρώτη αγόρευσε κατά του Κατιλίνα) είπε το περίφημο «O tempora! Ο mores»! («Ω καιροί, ώ ήθη!») κατηγορώντας τον ότι συγκέντρωσε στρατό και κατέφυγε στην «Ετρουρία» για ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος και τον σφετερισμό της εξουσίας. Με την συγκεκριμένη φράση (που έχει την έννοια: άλλοι καιροί, άλλα ήθη) εξέφραζε την οργή και την αγανάκτησή του για την διαφθορά των ηθών της εποχής του.

Ο ξεπεσμός των ηθών και το δράμα του Κικέρωνα

Αν φαντασιακά μεταφέρουμε τον Κικέρωνα στη σημερινή εποχή,στην απαξίωση κάθε ηθικής έκφανσης και αξίας,τι πιστεύετε ότι θα έλεγε?Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξεκινούσε αγωγή με ζάναξ για να μπορέσει να ηρεμήσει από τον κατήφορο της ελληνικής πραγματικότητας.

Μα γιατί πράγμα μιλάς,θα μου πει κάποιος πιο αιωρούμενος στους αιθέρες από εμένα.Παραβλέποντας την κατάπτυστη πολιτική πορεία των γνωστών ανδρείκελων που κυβερνούν την χώρα τόσα χρόνια,2 πολύ πρόσφατα παραδείγματα θα μπορούσαν να εξηγήσουν με ακραιφνή τρόπο σε αυτό το άτομο την καθοδική πορεία των αξιών στην χώρα μας.

Πρόκειται για παράδοξο.Ενώ ο κόσμος στο σύνολο προοδεύει σε κάθε τομέα εκθετικά(τεχνολογικό,ιατρικό κλπ) όσο περνάνε τα χρόνια η ηθική μας υπόσταση διαβρώνεται πιο γρήγορα και από όσο διαβρώνει το μέταλλο η σκουριά.

Πιο συγκεκριμένα,τι σχέση μπορεί να έχει ένας Υπουργός και δη πολιτισμού(Αριστείδης Μπαλτάς) που εκπροσωπεί και προστατεύει το λόγιο πνεύμα,τα ήθη και τις αξίες της ελληνικής πολιτείας με έναν λαϊκό καλλιτέχνη(Νότης Σφακιανάκης) ευρείας αποδοχής από τον ελληνικό λαό και με έναν μητροπολίτη(Αμβρόσιος) ο οποίος εκπροσωπεί την ορθοδοξία και τον Λόγο του Κυρίου σε μια κλασσικά θεοκρατούμενη χώρα?

Η τομή σύγκλισης των τριών φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους προσωπικοτήτων έγκειται στο πως αντιμετωπίζουν ένα από τα σκοτεινότερα ζητήματα της σύγχρονης εποχής,το προσφυγικό,το οποίο προκαλεί πόνο και θλίψη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Οι επίμαχες δηλώσεις και...το ραγισμένο ηθικό πλεονέκτημα

• Αριστείδης Μπαλτάς:’’Τιμητική η εικόνα της Ειδομένης για την Ελλάδα.Εφόσον διατηρούν κλειστά τα σύνορα του Βαλκανικού Διαδρόμου,η Ελλάδα παρουσιάζεται σε όλο τον κόσμο οτι δεν προσπαθεί η ίδια να εκδιώξει τους 14.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες.Πρόκειται για θετική διαφήμιση...’’

• Νότης Σφακιανάκης:’’ Το κόλπο είναι στημένο και έρχονται ορδές ανθρώπων οι οποίοι ''βιάζουν'' την πατρίδα μας. Δεν είναι πρόσφυγες! Είναι ριψάσπιδες. Δεν τους επιτέθηκε καμία άλλη χώρα, έφυγαν από την πατρίδα τους που έχει εμφύλιο πόλεμο. Και μην ξεχνάς, αυτοί οι άνθρωποι, γιατί εγώ τους έζησα όλο το καλοκαίρι στην Κω, έρχονται με πορτοφόλια γεμάτα με χαρτονομίσματα των 500 ευρώ. Είναι απίστευτο αυτό που είδα.Αφού η μάνα τους έχει ένα πορτοφόλι γεμάτο, τι θα πει "τα μωρά";’’

• Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος:’’ η αποστολή των μυριάδων μεταναστών, Μουσουλμάνων στο θρήσκευμα, στη Χώρα μας σκοπόν έχει να αλλοιώσει τον χαρακτήρα της Πατρίδος μας.Έχουμε εκτεθή δημοσίως, ισχυριζόμενος, ότι έπειτα από δύο-τρείς δεκαετίες οι Ισλαμιστές - μετανάστες θα είναι τά αφεντικά στον τόπο μας, εμείς δε «ξένοι» στην Πατρίδα μας.Οι Μουσουλμάνοι τότε θα είναι οι Νοικοκυραίοι και τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας οι υπηρέτες! Εκείνοι θα είναι οι Εργοδότες και τα παιδιά σας οι εργάτες!

O tempora,O mores!!!!

Μέσα σε αυτές τις τρεις προσωπικότητες συνοψίζεται η ελληνική νεωτεριστική κουλτούρα.Η κουλτούρα και αντίληψη που αντί να ανυψωθεί,κατηφόρισε κουβαλώντας την σοβαροφάνεια,την υποκρισία και την οπισθοδρομικότητα μιας εποχής που ακόμη και η παραμικρή καινοτομία καιγόταν δεμένη σε έναν πάσσαλο στο κέντρο της πλατείας του χωριού...Ιδεοληψία,μισανθρωπία και αποσχισμένες από τον ρεαλισμό προσωπικότητες,οι οποίες αν και έτυχαν αποδοχής από το ευρύ κοινό(είτε αυτοί ήταν πιστοί,είτε ψηφοφόροι,είτε θαμώνες στα μπουζούκια),αρνήθηκαν να υποτάξουν το πνεύμα τους στην φωτεινότερη και πιο προοδευτική εποχή.

Δεν υπονοώ πως όλη η χώρα είναι έτσι.Ευτυχώς στις θέσεις κλειδιά που κρατούν αυτόν τον τόπο όρθιο,όπως είναι το σύνολο της νεολαίας,δεν υπάρχουν τέτοιες κοντόφθαλμες και μισαλλόδοξες αντιλήψεις.Αλλά όπως και ο στόχος του διασώστη είναι να σώσει κάθε παγιδευμένη ψυχή σε κίνδυνο έτσι και εμείς σαν σύνολο δεν είναι η λύση να πάμε μπροστά απομονώνοντας αυτές τις προσωπικότητες αλλά να προσπαθήσουμε να τους προσφέρουμε μια πιο ανοιχτή και αισιόδοξη σκοπιά ή έστω να αποτρέψουμε την δηλητηριώδη επιρροή τους στους υπολοίπους.Και έτσι μια μέρα θα μπορούμε να μιλάμε για μια προοδευτική κοινωνία,η οποία αν και θα έχει αγκυλώσεις,αυτές δεν θα αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς.

Ω καιροί,ω ήθη λοιπόν στην Ελλάδα του υπαρκτού σουρεαλισμού όπου ο Κικέρωνας σίγουρα θα όπλιζε το 9άρι και θα έβαζε μια τελεία στον δραματικό 21^ο  αιώνα που διανύουμε.

ΝΑΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΘ

CΥPREXIT:’’Το Λυκόφως και το Λυκαυγές της Κυπριακής Οικονομίας’’

Μετά από την ανακοίνωση στο twitter του υπουργού οικονομικών της Κύπρου,Χάρη Γεωργιάδη οτι η Κύπρος βγαίνει από τον 3ετή μηχανισμό στήριξης επιτυχημένα,ξέσπασε μια φρενίτιδα σε μπλογκ,σε ιστότοπους και στα μέση κοινωνικής δικτύωσης με άλλοτε διθυραμβικά σχόλια για την σκληρή προσπάθεια των Κυπρίων,άλλοτε επικριτικά ως προς τα αίτια και τις θυσίες του λαού της Κύπρου.

Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι η ατυχής σύγκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ελλάδα ως προς την έξοδο από την κρίση.

Η σύγκριση αυτή είναι άστοχη και άτοπη για δυο λόγους.Πρώτον διότι το ΑΕΠ της Κύπρου αλλά και ο πληθυσμός της είναι το 1/10 της αντίστοιχης Ελλάδας.Εκ πρώτης επιφανειακής όψης,δεν καθίσταται δύσκολο προς κατανόηση γιατί είναι πιο εύκολο να συμμαζέψεις το 1/3 της Αθήνας παρά ολόκληρη την Ελλάδα.Και μισό λεπτό..δεν μιλάμε καν για ικανοποιητικό συμμάζεμα,αν ρίξουμε μια ματιά στον δείκτη ανεργίας ως προς τον πληθυσμό και τις συνέπειες που είχε αυτή η fast-track αναπροσαρμογή στην κυπριακή κοινωνία.

Δεύτερος λόγος,πιο συγκεκριμένος,είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις δυο κρίσεις.Η μια αφενός,η ελληνική,είναι μεγαλύτερης πολυπλοκότητας και περισσότερο πολυπαραγοντική από ότι η αντίστοιχη κυπριακή που οφείλεται στο μεγαλύτερο βαθμό στο ασταθές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσαμε για ποιο λόγο η κοινότοπη αντίληψη περί συγκρίσεως των δυο χωρών σε επίπεδο κρίσης είναι άστοχη αλλά απαραίτητη(καθώς από ελληνικής πλευράς η χρόνια πολιτική ανυπαρξία οδήγησε σε πολύτιμο χάσιμο χρόνου το οποίο πληρώνουμε αδρά σήμερα με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες),ας κάνουμε μια ανασκόπηση στα αίτια που οδήγησαν την Κύπρο στην κρίση αλλά και στους τρόπους αντιμετώπισης της από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Η αρχή του τέλους

Το χρονικό μας ξεκινάει από τα τέλη του 2007,όπου καταγράφονται εντυπωσιακοί ρυθμοί ανάπτυξης ΑΕΠ(4,4%) και αξιόλογοι μακροοικονομικοί δείκτες.Το πλεόνασμα βρίσκεται στο 1,5%,το δημόσιο χρέος στο 60%,ο πληθωρισμός στο 2,2% ενώ η ανεργία βρίσκεται μόλις στο 3,9%.

Το 2008 ανεβαίνει στην εξουσία η κυβέρνηση Χριστόφια,η οποία ασκεί δριμύτατη κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση ενώ παράλληλα χαϊδεύει τα αυτιά του κυπριακού λαού με πομπώδεις εξαγγελίες και παπανδρεϊκές επιδοτήσεις(όπως το πασχαλινό επίδομα ύψους 33 εκ.).Ωστόσο,μια σειρά από ιδεολογικές αγκυλώσεις, λαϊκίστικες πολιτικές προσεγγίσεις και αποφυγή πολιτικού κόστους σε συνδυασμό με την αδυναμία κατανόησης της λειτουργίας της σύγχρονης οικονομίας, οδήγησαν την Κύπρο στο χείλος του οικονομικού γκρεμού.Πέντε χρόνια μετά την λήξη της προεδρίας του Χριστόφια η οικονομία βρίσκεται στον ανεμιστήρα.Όμως οι προειδοποιήσεις ήταν πολλές.

Ήδη από το 2009,όπου η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση μόλις είχε σκάσει,πολλοί παράγοντες της αγοράς αλλά και διεθνείς αναλυτές έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούσαν για την ευαισθησία και την ευαλωτότητα της ανοιχτής αλλά μικρής κυπριακής οικονομίας.

Πολλές εκθέσεις διεθνών οίκων αξιολόγησης από το 2007 κιόλας προειδοποιούσαν για συγκράτηση των δημοσιονομικών δαπανών.Έτσι από το 2009 έχουμε ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθωρισμού(αύξηση των τιμών) ενώ σημαντική είναι και η μείωση των εσόδων από τους τουρίστες κατά 5,7% σε σχέση με το 2008 παρά την αύξηση των αφίξεων γεγονός που αντικατοπτρίζει την κάτω βόλτα που είχε πάρει η ντόπια οικονομία του νησιού εφόσον ακόμη και οι τουρίστες ήταν κάπως ‘’φειδωλοί’’ στις καταναλώσεις τους.

Και έτσι φτάνουμε 17 μήνες πριν την κατάρρευση.

Σε ένα μικρό δωμάτιο συνεδριάσεων στις Βρυξέλλες,τα ανώτατα υπουργικά στελέχη όλων των ευρωπαϊκών χωρών μαζί με παράγοντες του ΔΝΤ και άλλων μηχανισμών αποφάσιζαν κεκλεισμένων των θυρών το κούρεμα 50% των ελληνικών ομολόγων. Αυτό σήμαινε ότι όσοι διέθεταν τα ομόλογα- όπως οι τότε πλούσιες σε ρευστότητα τράπεζες της Κύπρου- θα έχαναν τουλάχιστον τα μισά από τα χρήματα που θεωρούσαν ότι είχαν. Και οι απώλειες έφθασαν στο 75% της αξίας των ομολόγων.

Η ενέργεια αυτή που παρουσιάστηκε με στόμφο για την ‘’θετική’’ της επίδραση στην ελληνική κρίση από τον κύριο Βενιζέλο και είναι γνωστή ως PSI,είχε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα για την οικονομία της Κύπρου και κυρίως για τις τράπεζες της,οι οποίες βρέθηκαν ξαφνικά με απώλειες που ξεπερνούσαν τα 4 δις σε μια χώρα που μόλις είχε συνολικό ΑΕΠ στα 17 δις.

Έτσι ξεκινάει σιγά σιγά η κάτω βόλτα για την Κύπρο.Μπορεί η οικονομία της να μην μετετράπη σε ζόμπι αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελείωσαν με τον πιο άδοξο τρόπο και το χαστούκι που την ξύπνησε από την ονειρική της φούσκα έμελλε να πονέσει περισσότερο τον ίδιο τον λαό.

Από το 2011 η κυπριακή οικονομία υποβαθμίζεται συνεχώς από τους διεθνείς οίκους Moodys(13 Μαρτίου 2011) και Fitch(25 Μαρτίου 2011).Έτσι,για να μπορέσει να αντεπεξέλθει σε αυτό το ξαφνικό χαστούκι,η Κύπρος στρέφεται στους Ρώσους και παραλαμβάνει διακρατικό δάνειο ύψους 2,5 δις για να μπορέσει να ‘’μπαλώσει’’ την κατάσταση εώς το 2013.

Φυσικά και τα χρήματα ποτέ δεν έφτασαν και ύστερα από ένα μεγάλο αριθμό εσφαλμένων χειρισμών και έλλείψεων διαρθρωτικών αλλαγών από την κυβέρνηση Χριστόφια η χώρα οδηγείται σε εκλογές και την εξουσία αναλαμβάνει ο Νίκος Αναστασιάδης.

Η καθόλου αναίμακτη προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης.

Αν μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν για την αποτροπή του Αρμαγεδώνα θα λέγαμε ότι μοιάζει με μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή χημειοθεραπείας για έναν προχωρημένο καρκίνο.Στην περίπτωση αυτή η αγωγή επέτυχε αλλά ο ασθενής από τις πολλές επιπλοκές απεβίωσε.

Πιο συγκεκριμένα χωρίς να χάνεται πολύτιμος χρόνος,η κυβέρνηση κάνει αίτηση στον μηχανισμό στήριξης για χορήγηση πακέτου βοήθειας ύψους 10 δις.Αντιπροσωπεία της Τρόϊκας αποστέλλεται στην Κύπρο για την διευθέτηση των όρων του δανείου.

Μεταξύ των συμβατικών μέτρων λιτότητας(περικοπές σε μισθούς και κοινωνικές παροχές,φορολόγηση σε είδη πολυτελείας κλπ),οι Θεσμοί απαιτούν και την μείωση των καταθέσεων του κυπριακού λαού.

Προτείνουν την άντληση έκτακτης ρευστότητας ύψους 5,8 δις από τις τραπεζικές καταθέσεις.Το σχέδιο έχεις ως εξής:

Όλες οι καταθέσεις εως 100.000 ευρώ ‘’κουρεύονται’’ κατά 6,7% ενώ όσες άνω των 100.000 ευρώ με συντελεστή 9.9%.Το συγκεκριμένο απορρίπτεται από το κυπριακό κοινοβούλιο και έτσι στις 25 Μαρτίου η Κυβέρνηση αποφασίζει την περικοπή του 40% όλων των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ και δρομολογεί με ταχύτατους ρυθμούς την συγχώνευση της Λαϊκής με την Τράπεζα Κύπρου,τις δυο τότε μεγάλες τράπεζες στο νησί.

Σύμφωνα με έρευνες που διεξάγουν διάφοροι φορείς φαίνεται ξεκάθαρα ο στόχος της Ευρώπης(aka Γερμανίας) για συθέμελη αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού μοντέλου της Κύπρου,το οποίο όπως υποστήριζαν Γερμανοί αξιωματούχοι είχε προγραμματιστεί καθαρά για να απαλλάσσει φορολογικά τους ξένους επιχειρηματίες και να αποτελεί έναν παράδεισο ξεπλύματος χρήματος.

Έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσουμε τις επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία της Κύπρου.Από το 2012 η ανεργία είχε ήδη εκτοξευθεί στο 12,7% ενώ το 2013 ξεπέρασε το 16,2%.Στην Ελλάδα των 266 δις ΑΕΠ και των 11 εκ. κατοίκων 2013 η ανεργία βρισκόταν στο 27% και 1/3 Έλληνες ήταν άνεργος.Φανταστείτε τον αντίκτυπο που είχε αυτή η κατάσταση σε μια μικρή οικονομία όπως αυτή της Κύπρου των 17 δις και του 1 εκ περίπου κατοίκων.Παράλληλα το δημόσιο χρέος από 60% του ΑΕΠ που προαναφέραμε,στα χρόνια της κρίσης ξεπέρασε το 100% και το μεγαλύτερο αυτού ήταν συγκεντρωμένο στο χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα.

Όπως αναφέρει και ο Σταύρος Ζένιος,καθηγητής χρηματοοικονομικών στο πανεπιστήμιο Κύπρου:’’Η Κυπριακή Οικονομία βασιζόταν στον τραπεζικό τομέα όπου οι καταθέσεις στις τράπεζες ήταν 8 φορές περισσότερες από το ΑΕΠ της ίδιας της Κύπρου.''

Η Κύπρος μετά το bail in και bail out

Και φτάνουμε στο σήμερα.Η Κύπρος μετά το κούρεμα καταθέσεων,την ολική χρεωκοπία και την λήξη της εξωτερικής βοήθειας βρέθηκε με ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 1,5%,με αποπληθωρισμό(μείωση τιμών) στο 2,1% και με τον Κεντρικό Δείκτη Τιμών να υποχωρεί κατά ένα ευρώ σε σχέση με τις περσινές μετρήσεις.

Βέβαια αυτή είναι η μια πλευρά του κάλπικου νομίσματος.

Στον αντίποδα η ανεργία αυξήθηκε στο 19% με 1/2 νέους να μην βρίσκουν δουλειά ενώ τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους με τα νέα μειωμένα εισοδήματά τους(Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις,τα κόκκινα δάνεια της Κύπρου ξεπερνούν τα 27 δις).

Τέλος,αξίζει να αναφέρουμε και την πρόσφατη εξαίρεση της Κύπρου από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με την ‘’δικαιολογία’’ ότι το τραπεζικό σύστημα διαθέτει επαρκή ρευστότητα.Αν βέβαια προσέξουμε την αδιαφορία των επενδυτών και την γενικότερη κατάσταση που μας παρουσιάζεται σαν κήπος με τριαντάφυλλα την άνοιξη,μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι η τεράστια αναξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος να συντηρήσει μια γενικά εύθραυστη οικονομία είναι ο λόγος που οι διεθνείς αγορές αντιμετωπίζουν με καχυποψία την Κύπρο και θα συνεχίζουν για αρκετό καιρό ακόμη....

Νατσιόπουλος Δημήτρης,Οικονομικό ΑΠΘ

Ο μαυρισμένος Τύπος και το τουρκικό...φίμωτρο!

Πριν από δυο μέρες,στις 3 Μαΐου,γιορτάζαμε την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου.Ήταν τότε,το 1993 όταν η Παγκόσμια Ένωση Εφημερίδων είχε αποφασίσει την καθιέρωση της ελευθεροτυπίας σε ανάμνηση της Διακύρηξης του Βίντχουκ,μιας πρωτοβουλίας που υπέγραψαν Αφρικανοί δημοσιογράφοι το 1991 για ελεύθερα και ανεξάρτητα πλουραλιστικά ΜΜΕ.

Γιατί τα αναφέρω όμως αυτά?Διότι το βράδυ της Παρασκευής ύστερα από απόφαση του τουρκικού δικαστηρίου να τεθεί υπό έλεγχο ο όμιλος Feza Media Group,αστυνομικές αρχές εισέβαλαν με τη βία στα γραφεία της εφημερίδας Zaman χρησιμοποιώντας δακρυγόνα,χημικά και αντλίες νερού για να διασπάσουν το αγανακτισμένο πλήθος.

For the record:Ο παραπάνω όμιλος εκδίδει την εν λόγω εφημερίδα και έχει στην κατοχή του και άλλα μέσα ενημέρωσης ενώ πρόκειται για τον μεγαλύτερο ενημερωτικό όμιλο που ασκεί σφοδρή κριτική στην πολιτική που ακολουθεί ο  πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.

Χωρίς ακριβή αιτιολογία λοιπόν το δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης αποφάσισε τον διορισμό κρατικών επιτρόπων στην εφημερίδα ώστε να εποπτεύεται συνεχώς το έργο της.

Οργισμένος ο κόσμος αμέσως κινητοποιήθηκε διαδηλώνοντας μπροστά από τα γραφεία της εφημερίδας.Πλακάτ,αφίσες και συνθήματα με ένα κοινό νόημα:’’ Το Σύνταγμα ανεστάλη.Ο τουρκικός τύπος βιώνει μια από τις πιο μαύρες ημέρες της ιστορίας του. Ο Ελεύθερος Τύπος ΟΜΩΣ Δεν Αποσιωπάται».

Φυσικά δεν μας εκπλήσσει η χυδαιότητα και ο παραλογισμός του...Σουλτάνου εν έτη 2016.Σύμφωνα με αρκετές πηγές,η εφημερίδα συνδέεται με τον αυτοεξόριστο ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν,μεγάλο πολιτικό αντίπαλο του Ερντογαν,ο οποίος κατηγορείται ότι προσπαθεί να φτιάξει ένα ‘’παράλληλο’’ κράτος για να ρίξει την εξουσία του Ταγίπ. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί ο Ερντογάν φοβάται τον πλουραλισμό όπως ο διάολος το λιβάνι.

Φυσικά και όταν νιώθεις ότι απειλείται η θέση σου στην καρέκλα και η πολυφωνία σαν ασταμάτητη εμβοή θορυβεί το διεφθαρμένο σου προφίλ,τότε επιτάσσεται η ανάγκη να αποκόψεις αυτό το ατίθασο κεφάλι ώστε να μην σου αντιταθεί ποτέ ξανά.Ωστόσο σαν την Λερναία Ύδρα,ο Τύπος όχι μόνο δεν φιμώνεται αλλά θα επανέρχεται πάντα δριμύτερος και καυστικότερος ακριβώς για να υπηρετεί την Δημοκρατία και για να στηλιτεύει αυτές τις ολοκληρωτικές πρακτικές στις οποίες έχει συνηθίσει να επιδίδεται τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα ο...Σουλτάνος.

Η ελευθερία του λόγου θεωρείται θεμελιώδης στην δημοκρατία και τα ΜΜΕ δεν πρέπει να γίνονται «οχήματα»  υποκίνησης και  διάδοσης του μίσους. Πρέπει  να μπορούν να ασκούν ελεύθερα την κρίση τους  χωρίς να κάνουν κατάχρηση των  θεμελιωδών δικαιωμάτων.Όπως είχε υποστηρίξει και ο Αλεξάντερ Μέικλετζον,ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της ελευθερίας της έκφρασης:‘’Η  έννοια της δημοκρατίας είναι αυτή της αυτοδιακυβέρνησης από τον λαό. Για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα, είναι αναγκαίο ένα ενημερωμένο εκλογικό σώμα. Για να είναι επαρκώς πληροφορημένο, θα πρέπει να μην υπάρχουν καθόλου περιορισμοί στην ελεύθερη ροή πληροφοριών και ιδεών.’’

Η δημοκρατία δεν θα είναι πραγματική ως προς το θεμελιώδες της ιδεώδες, εάν εκείνοι που έχουν την εξουσία έχουν και την δυνατότητα να χειραγωγούν το εκλογικό σώμα, παρακρατώντας πληροφορίες και καταστέλλοντας την κριτική.Επομένως το να επιλέγει κανείς την χειραγώγηση συνιστά άρνηση της ουσίας της δημοκρατίας.

Άσχημα τα πράγματα για μια χώρα που είναι υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.Δυστυχώς ένας τέτοιος μεσαίωνας καταστολής των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων φυσικά δεν ανήκει στην Ευρώπη της....’’ειρήνης,της ασφάλειας και της ελευθερίας’’....

Αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον τις εξελίξεις....

Νατσιόπουλος Δημήτρης,Οικονομικό ΑΠΘ