Ως Αριστερά ορίζεται το σύνολο των πολιτικών θέσεων που:
α.)αντιμάχονται την αδικία,τις βαθιές ανισότητες και τις διακρίσεις που απορρέουν από την ταξική δομή της καπιταλιστικής κοινωνίας,
β.)Προωθούν την κοινωνική ισότητα, την φιλία και την συνεργασία ανάμεσα στα έθνη και τους λαούς, με σεβασμό στην κουλτούρα κάθε λαού,
γ.)Αγωνίζονται για ουσιαστική Παιδεία και μόρφωση που να αφορά όλα τα μέλη της κοινωνίας, εναντίον του σκοταδισμού είτε εθνικιστικού, είτε θρησκευτικού.
Αυτή τη στιγμή υποτίθεται ότι μας κυβερνάει ένα πολιτικό κόμμα το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό.Αν εξαιρέσουμε την αλλοπρόσαλλη σύσταση του από διάφορες συνιστώσες με καταβολές από την άκρα αριστερά ως το μετριοπαθές ''κέντρο'',θα λέγαμε ότι πράγματι,τουλάχιστον στα ''αντιπολιτευτικά'' χρόνια της αντιμνημονιακής του καριέρας,τιμούσε την πολιτική του ταυτότητα.
Όλο αυτό το ευφάνταστο παραμυθάκι της ανυπόστατης αριστερής ''εναλλακτικής'' πολιτικής κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα όταν τυχοδιωκτικά επιδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ να αναρριχηθεί στην καρέκλα της εξουσίας παίζοντας βρώμικα παιχνίδια στις πλάτες των ήδη ταλαιπωρημένων Ελλήνων πολιτών.
Με μια σειρά από μέτρα όπως η κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο,η αποκατάσταση των αδικιών και το τέλος της λιτότητας,το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ,άμεσα αφορολόγητο μισθό στα 751 ευρώ,πάγωμα σε κούρεμα μισθών-συντάξεων και αναδρομική επιστροφή όσων επιδομάτων,μισθών και συντάξεων κουρεύτηκαν,όχι στο ξεπούλημα μέσω ιδιωτικοποιήσεων κλπ κατάφερε να αποκτήσει σε μια σειρά ετών ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό της τάξης του 36% από το 4% που κατείχε την περίοδο προ κρίσης.
Τώρα ενάμιση χρόνο μετά την διακυβέρνηση αυτού του ''αριστερού'' μορφώματος μεσολάβησαν 2 εκλογές,9 χαμένοι μήνες λεονταρισμών,1 δημοψήφισμα και...ένα μνημόνιο.Από την μια κρατήστε τα προεκλογικά ''πετραχήλια'' και θυμηθείτε τις τρεις αξίες που πρεσβεύει παραδοσιακά η αριστερά και από την άλλη ας τα συγκρίνουμε με 3 μέτρα-αποτέλεσμα(+3 δηλώσεις στελεχών)της διακυβέρνησης αυτού του ''αριστερού'' κόμματος.
α.)Αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων(ΦΠΑ,ΕΦΚ κλπ) σε προϊόντα πρώτης ανάγκης αλλά και αύξηση ασφαλιστικών εισφορών τόσο σε νοικοκυριά όσο και σε επιχειρήσεις(100% προκαταβολή φόρου,30% φόρος εισοδήματος,αφορολόγητο εισόδημα στα 8500 ευρώ από 12500,κούρεμα συντάξεων κλπ)
β.)Απελευθέρωση πλειστηριασμών α κατοικίας ανεξαρτήτως αν η οφειλή προέρχεται από στεγαστικό ή καταναλωτικό δάνειο,αν υπάρχει προσημείωση ή όχι ακινήτου,πώληση του μεγαλύτερου μέρους των "κόκκινων" δανείων σε ιδιωτικά hedge funds,καθιστώντας με αυτό τον τρόπο κάθε δανειζόμενο Έλληνα πολίτη υπόλογο σε αγνώστου προελεύσεως ιδιωτικά αρπαχτικά ταμεία πίσω από τα οποία κρύβονται πρόσωπα που επιδιώκουν να κερδοσκοπήσουν από την οικονομική δυσπραγία των πολιτών αυτών.
γ.)Συμβόλαια τιμής στα Σχολεία,διαγωνισμοί πιστοποίησης πλαστών πτυχίων,διορισμοί αστοιχείωτων προσώπων σε νευραλγικές θέσεις της δημόσιας διοίκησης,προσπάθεια φίμωσης του Τύπου,κατοχύρωση δικαιώματος των Βουλευτών να κατέχουν offshore εταιρείες και εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας σε ένα υπερταμείο το οποίο βρίσκεται υπό ελληνική εποπτεία αλλά έχει δεσμευτεί εξ ολοκλήρου από τους δανειστές για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Και 3 δηλώσεις-μπόνους παράνοιας και σουρρεαλισμού:
-Αλέξης Τσίπρας,Πρωθυπουργός της χώρας(πριν το περίφημο Λέσβος-Μυτιλήνη):"Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;" (Όλη η εξωτερική πολιτική σε μια σειρά)
-Εύη Καρακώστα,Βουλευτής Β' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ:''Είναι φοροφυγάδες αυτοί που τους κόβεται το ΕΚΑΣ. Δεν το δικαιούνται.Σαφώς η οικονομική μας πολιτική έχει "ταξικό" πρόσημο" (Όλη η φιλοσοφία της οικονομικής "αριστερής" πολιτικής σε μια σειρά)
-Πάνος Καμμένος,Υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ:"Εγκληματική και Αντισυνταγματική η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά''(Όλη η αμετροέπεια,το θράσος και η κοροϊδία σε μια σειρά)
Δεν συνηθίζω να αφιερώνω τόσο χρόνο στην ανάλυση ενός πολιτικού κόμματος,άλλωστε κατά τη γνώμη μου και εμπράκτως μετά το φιάσκο του ''αριστερού όνειρου'' οι ιδεολογίες και η πολιτική στην χώρα μας έχουν μπει στον καταψύκτη.Αλλά ως Έλληνας πολίτης αυτής της χώρας δεν δύναμαι να μην παίρνω θέση απέναντι σε αυτό το ρεσιτάλ υποκρισίας και αιδούς που παρακολουθούμε στην χώρα μας από την εποχή της μεταπολίτευσης και με αποκορύφωμα στα χρόνια της κρίσης από το σύνολο των κυβερνώντων και σύσσωμου του πολιτικού συστήματος.
Αυτό που με θλίβει περισσότερο είναι η αδράνεια και η αναβλητικότητα των πολιτών.Στα πρώτα χρόνια της κρίσης μόλις που συστηθήκαμε με τις πρώτες μνημονιακές "μεταρρυθμίσεις",αντιδράσαμε σε ευρεία κλίμακα,προπηλακίσαμε και βιαιοπραγήσαμε εναντίον βουλευτών,κάψαμε την Αθήνα κλπ....Τώρα που ''κυβερνάμε'' και καθίσαμε στην καρέκλα,απολαμβάνουμε τα προνόμια των θέσεων μας και δεν επιδιδόμαστε σε σπασμωδικές κινήσεις.
Οι υπόλοιποι όμως μέσοι Έλληνες που παρατηρούν μετριοπαθώς όλα αυτά τα χρόνια την χώρα τους να αναλώνεται σε έναν φαύλο κύκλο αντιπαραγωγικών και μη αναπτυξιακών μέτρων πλέον έχουν περάσει από την άρνηση και το θυμό στην απογοήτευση,στην κατάθλιψη και εν τέλη στην αποδοχή ότι η κατάσταση δεν θα αλλάξει ποτέ,ακριβώς όπως περιέγραφε η Κιούπλερ την διαδικασία μετάβασης ενός ανθρώπου για να αποδεχτεί ένα τραγικό γεγονός.
Νατσιόπουλος Δημήτρης,Οικονομικό ΑΠΘ
