Ελλάδα: Ζητείται στρατηγική,όραμα,στόχοι!

 Ακούγοντας τη λέξη στρατηγική μου έρχονται στο μυαλό τα εξής ερωτήματα: Που είμαστε, που θέλουμε να πάμε και πώς θα πάμε; Στην περίπτωση της Ελλάδας είναι γνωστό το που είμαστε. 

Είμαστε στον 6^ο χρόνο οικονομικής κρίσης, υπό καθεστώς κεφαλαιακών ελέγχων, με συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, 3^ο μνημόνιο και 3^η ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών. 

Επιπλέον επιτυγχάνουμε λογισιτκά και όχι πραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα, εξού και οι οφειλές 6-8 δις του κράτους στον ιδιωτικό τομέα. Τέλος το ασφαλιστικό σύστημα βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στα όρια της κατάρρευσης.

Το που θέλουμε να πάμε είναι προφανές. Θέλουμε να βγούμε απ’ τη κρίση, να μπούμε σε ρυθμούς ανάπτυξης, να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθούν οι μισθοί και να προσελκύσουμε ξένες άμεσες επενδύσεις.

 Πως θα επιτύχουμε λοιπόν τα παραπάνω; Με ποιες πολιτικές θα επιτευχθούν οι στόχοι; Απ’ το σύνολο των πολιτικών που θα μπορούσα να σχολιάσω, θα σταθώ στην φορολογική πολιτική μέσω ερωτοαπαντήσεων:

·         Ποιά η πολιτική της κυβέρνησης; Αύξηση της φορολόγισης των ελεύθερων επαγγελματιών, προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος και αύξηση του ΦΠΑ.

·         Πως επηρεάζονται οι στόχοι; Η αύξηση της φορολόγισης των κερδών μειώνει το περιθώριο κέρδους των επιχειρήσεων. Στο μειωμένο κέρδος προστίθεται (μάλλον αφαιρείται) η προκαταβολή φόρου και έτσι μειώνεται και άλλο. Η αύξηση του ΦΠΑ καθιστά ακριβότερες τις πρώτες ύλες και το επιπλέον κόστος μετακυλείεται στην τελική τιμή. Η αύξηση των τιμών σε συνδιασμό με το μειωμένο εισόδημα των καταναλωτών οδηγεί σε μικρότερους κύκλους εργασιών (μελλοντικά) αλλά με το ίδιο κόστος και συνεπώς ακόμα μικρότερα κέρδη (αν υπάρχουν).

 Ως εκ τούτου πολλές μικρές επιχειρήσεις θα αφανιστούν. Οι πρώην ελεύθεροι επαγγελματίες θα προστεθούν στους ανέργους, ενώ χάνονται απ’ το ασφαλιστικό σύστημα οι εργοδοτικές εισφορές τους. Μέχρι τον αφανισμό μεσολαβεί μείωση μισθών υπαλλήλων, απολύσεις και μαύρη εργασία. 

Επιπτώσεις (αρνητικές) θα  υπάρξουν και σε άλλους κλάδους, ενδεικτικά: κλάδοι προμηθειών, αγορά ακινήτων, κλάδοι όπου είναι πελάτες (οι πρώην πλέον επιχειρηματίες).  

 Λαμβάνοντας υπόψην τα παρπάνω τείθονται δύο ερωτήματα: Αφενός θέμα οράματος, ποιός θα επενδύσει στην Ελλάδα υπό τις παρούσες συνθήκες (προστίθεται και η γραφιοκρατία). Αφετέρου με ποια κριτήρια λαμβάνονται οι στρατηγικές αποφάσεις και κατά πόσο οδηγούν στην εκπλήρωση των στόχων που έχουν τεθεί.

Υ.Γ. Στην εποχή του πλουραρισμού, δίνεται ένα μέσο έκφρασης στους φοιτητές μέσω του reverse και αποτελεί μια αξιαίπενη πρωτοβουλία

Μπέντσος Χρήστος, Οικονομικό ΑΠΘ