Σκέψεις/Παιδεία:''Σοκ και Δέος...!!!''

 Είναι σαφές ότι η παιδεία αποτελεί την βάση ανάπτυξης διάπλασης και διαμόρφωσης μίας ισορροπημένης, παραγωγικής και σύγχρονης κοινωνίας. Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα αυτό αποτελεί βασικό κανόνα επι την βάση του οποίου διαμορφώνεται η πολιτική για την παιδεία. Στην Ελλάδα, απέχουμε πολύ από αυτόν τον τόσο αυτονόητο όσο και αναγκαίο κανόνα.

Γιατί, όμως συμβαίνει αυτό; Πού υστερούμε έναντι των άλλων χωρών;

Σε επιστημονικό προσωπικό, υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης που καθιστά ικανούς,

 τους Έλληνες επιστήμονες να αναλάβουν θέσεις ευθύνης στο εξωτερικό. 

Αλλά, τους Έλληνες πολιτικούς τους αφήνει παγερά αδιάφορους το πρόβλημα 

της διαρροής εγκεφάλων.

Αυτό, μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς διαβάζοντας τις νομοθετικές παρεμβάσεις 

των τελευταίων αιτών για την παιδεία. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς,νόμος για τις μετεγγραφές 

με τον οποίο ασχολήθηκαν δυο υπουργοί προκειμένου να φτιάξουν έναν νόμο 

που θα χαρακτηρίζεται από κοινωνική δικαιοσύνη. Αντί αυτού επικράτησε το απόλυτο χάος. 

Έκαναν αίτηση για μεταγραφή πολύ φοιτητές που δεν είχαν ανάγκη την μεταγραφή 

και την έλαβαν με αποτέλεσμα να την χάσουν φοιτητές που την είχαν πραγματική ανάγκη. 

Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την απαξίωση των περιφερειακών τμημάτων αλλά 

και την αδυναμία λειτουργίας πολλών τμημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Προϊόντος του χρόνου, η παιδεία πέρασε στα χέρια της αριστεράς. Εδώ κανείς θα περίμενε να αλλάξει η πολιτική προς το καλύτερο. Και όμως υπάρχουν και χειρότερα...

Τα προηγούμενα χρόνια επικράτησε πράγματι, μια δύσκολη κατάσταση με κενά και έλλειψης. Αλλά, δεν είχαμε δει ξανά σχολεία να μην μπορούν καν να λειτουργήσουν όχι λόγο της έλλειψης, αλλά εξαιτίας της ανυπαρξίας καθηγητών μιας και δεν προκηρύχθηκαν εγκαίρως 

οι θέσεις ώστε, να προβλεφθεί η πιθανότητα να κάνει κάποιος ένσταση. Ακόμα και στην προσχολική ηλικία κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της. Περί τα 46,000 παιδιά κατάφερε να αφήσει εκτός παιδικών σταθμών, όχι λόγο της έλλειψής αλλά εξαιτίας της κακοδιαχείρισης πόρων. Άξιο αναφοράς είναι και το νομοθέτημά της για την παιδεία 

το οποίο απαξιώνει μεταξύ άλλων την λειτουργία πρότυπων και πειραματικών σχολείων.

Το γεγονός αυτό, αναμφίβολα προκαλεί αίσθηση, διαβάζοντας όμως κανείς τις θέσεις του υπουργού που έφτιαξε το νομοσχέδιο πρόκειται για την πλήρη εφαρμογή τους. Ο υπουργός, υποστήριξε με συνέπεια πως η αριστεία είναι ρετσινιά και απλά έκανε την πολιτική θέση του αυτή νόμο του κράτους, βυθίζοντας την παιδεία ακόμα περισσότερο σε έναν εκπαιδευτικό μεσαίωνα.

Καταληκτικά, το πρόβλημα της παιδείας στην χώρα μας είναι η απουσία εθνικής πολιτικής σε αυτών των τομέα. Καθώς, κάθε κυβέρνηση υποστηρίζει πως έχει την λύση αλλά μόνο προβλήματα δημιουργεί. Αυτό συμβαίνει καθώς οι υπουργοί κρίνουν σκόπιμο 

να εκτονώνουν τις ιδεοληψίες των κομμάτων τους ή τις στρεβλές προσωπικές τους απόψεις πάνω στην παιδεία.

Για να πάει μπροστά η Ελλάδα χρειάζεται να υπάρξει εθνική πολιτική στην παιδεία 

η οποία και θα ακολουθήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις!

Μίλτος Στόικος, φοιτητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ